Wyjazd do teatru
„Ciemno wszędzie, głucho wszędzie...”
„Dziady” cz. II w adaptacji scenicznej Teatru Współczesnego w Krakowie
Listopad jest czasem zadumy oraz refleksji nad przemijaniem, sensem życia i śmierci. Czasem, kiedy szczególnie odwiedzamy groby naszych bliskich, zanosimy kwiaty, zapalamy znicze, a wszystko to czynimy na znak pamięci o tych, których już nie ma wśród nas. W dniach 1-2 listopada wspominamy świętych oraz wszystkich wiernych zmarłych. Modlimy się za ich dusze, pomagamy w dostaniu się do nieba. Zaduszki zastępował kiedyś obrzęd dziadów. Dziady to nazwa uroczystości ludowej ku czci zmarłych, pochodząca z czasów pogańskich, obchodzona głównie na Litwie i Białorusi, składająca się z uczty obrzędowej i uroczystego wywoływania dusz zmarłych. Klasyczną adaptację dramatu „Dziady” cz. II Adama Mickiewicza obejrzeli uczniowie klasy VI, VII oraz VIII pod opieką pani Dyrektor Anny Niemiec oraz pani Anny Król-Kuś i pani Barbary Wójcik, którzy dnia 30 października udali się do Teatru Współczesnego w Krakowa. Widzowie przeniesieni zostali do przycmentarnej kaplicy w nocy, aby uczestniczyć w odbywającym się tam obrzędzie dziadów, któremu przewodniczył Guślarz. Wywołane przez niego duchy - dzieci Józia i Rózi, złego pana oraz pasterki Zosi - opowiedziały o swoim życiu oraz winie, przez którą nie mogą dostać się do nieba, a także odbywanej karze. Zjawy przybyły do kaplicy, aby prosić o pomoc oraz przekazać żyjącym nauki, które będą dla nich drogowskazami w ziemskim życiu i osiągnięciu nieba po śmierci. Z pozostawionych przez duchy przestróg wynika, że pełnię człowieczeństwa może osiągnąć ten, kto:
-
pozna wszystkie przejawy życia, zarówno troskę, ból, gorycz, cierpienie, smutek, jak i radość, zadowolenie, szczęście,
-
choć w części poświęci życie potrzebującym pomocy, będzie przejawiał troskę o drugiego człowieka, uznawał godność ludzką, a dobro człowieka będzie traktować jako najwyższą wartość,
-
odwzajemni ludzkie uczucie, obdarzy kogoś miłością.
Gra aktorów, ciekawa scenografia oraz kostiumy, odpowiedni nastrój, efekty świetlne i dźwiękowe pozwoliły widzom przeżyć misterium dziadów. Po spektaklu młodzież wzięła udział w warsztatach teatralnych, które poprowadził jeden z aktorów grających w przedstawieniu. Niektórzy uczniowie mieli okazję wcielić się w postacie z dramatu Mickiewicza i przekonać się, czy posiadają talent aktorski.
Barbara Wójcik